Actie nemen ondanks Angst (Rocken met Rutte).

Een paar maanden terug werd ik gebeld door de SG van het Ministerie van Sociale Zaken met de vraag of ik een evenement wilde hosten in het kader van hun 100-jarig bestaan. Normaal gesproken is dit voor mij als dagvoorzitter geen issue, maar toen de SG aan het eind van het gesprek zei: “Oh trouwens, Mark Rutte is er ook bij, en nog een aantal andere oud-ministers”, moest ik wel even slikken.

“Lijkt het je leuk om dat te doen Karim? We zoeken namelijk iemand die het een beetje luchtig kan houden, en we willen ook iemand van binnen ons huis”, gaf de SG aan. “Ja natuurlijk! En luchtig maken is geen probleem, daar ben ik wel goed in!”, gaf ik aan. Maar toen het gesprek voorbij was besefte ik waar ik ja op had gezegd. En ineens dacht ik; “waar ben ik mee bezig!? Waarom zeg ik hier ja op!?”

In de aanloop naar het evenement merkte ik dat ik begon te piekeren. Ik hoorde steeds een stemmetje in mijn hoofd dat tegen me zei dat ik echt een loser ben, dat ik die dag helemaal zou verpesten en dat ik voor het leven getekend zou zijn! Ik begon me allemaal doemscenario’s te verbeelden waarbij ik helemaal nat ging. Je kunt het niet beschamend genoeg bedenken of ik had het wel bedacht en hierdoor werd ik steeds zenuwachtiger.

Daarnaast wist ik dat ik ook niet snel meer een kans als deze zou krijgen; als dagvoorzitter op het podium met Mark Rutte! Hoe tof is dat!? En daarom moest ik koste wat kost deze dag rocken! Ik wilde die gelegenheid ook gebruiken om een anekdote over mijn vader te delen met het publiek. In die anekdote wijst mijn vader mij op het belang van waarde creëren tijdens netwerken, en dat zegt hij dat het vooral gaat over wie JOU kent en minder over wie JIJ kent. Zoals de uitspraak luidt: het is niet wie je bent maar wie je kent. Die anekdote wilde ik vertellen met het oog op Mark Rutte, die immers op de eerste rij zou zitten. Het MOEST dus echt goed gaan! Hierdoor werd de druk alleen maar hoger en voelde ik steeds meer spanning.

Maar hoe ga je nou om met al die spanning tijdens een evenement, een toets, een wedstrijd of wat dan ook? Met andere woorden; hoe neem je ACTIE ondanks je ANGST? Ik voel namelijk heel vaak angst bij grote uitdagingen. En hierdoor ben ik een beetje geobsedeerd geraakt door het gevoel “angst”. Wat is het precies en waarom steekt die angst de kop op bij een uitdaging? Al dat piekeren heeft wel iets opgeleverd, want ik kan je nu precies vertellen wat er in je hoofd gebeurt bij een uitdaging. Lees mee!

Hoe neem je ACTIE ondanks je ANGST?
Elke uitdaging bestaat uit drie fases: de fase vooraf, de fase tijdens en de fase achteraf. Er zit een wereld van verschil tussen hoe je je voelt tijdens deze drie fases. Als je snapt wat er gebeurt in je lichaam en in je hoofd, en als je het verschil ziet tijdens deze drie fases, kan je meer rust en plezier een uitdagingen aangaan.

De fase vooraf.
Voorafgaand aan een uitdaging creëert je brein allerlei doemscenario’s in je hoofd. Dit is omdat je brein jou wil behoeden voor situaties die eng zijn, gevaarlijk of onbekend. Jouw brein is superlief en wil jou beschermen om uit die stressvolle situaties te komen. Het gevolg kan zijn dat jij die uitdaging ontwijkt en jij daardoor veilig in leven blijft. Handig als je eenprooidier bent in de jungle, maar niet als je gewoon in de Randstad woont.

Al die doemscenario’s die jou moeten beschermen tegen het grote gevaar zijn irreëel. Met andere woorden, ze zullen zich in werkelijkheid niet voordoen. Wat ze wél doen is zorgen dat jouw brein controle over je krijgt. Da’s allemaal leuk en aardig, maar helemaal niet nodig op dat moment, want jij zit helemaal niet in een levensbedreigende situatie! Jij bent alleen gespannen door het evenement, wat vrij gezond is. Maar hoe ga je daarmee om? Hoe ga je de uitdaging niet uit de weg? Door je extreem goed voor te bereiden!

Voor mij kwam dat simpelweg neer op het programma doornemen, de sprekers bestuderen en natuurlijk de anekdote goed oefenen. Voorbereiden is dus het enige wat je echt kunt doen om controle te krijgen over je brein en je angst. Door je goed voor te bereiden krijg je overzicht over de situatie en zal je je rustiger gaan voelen. De noodzaak om je goed voor te bereiden is het enige dat reëel is aan de hele situatie. De rest is dat allemaal níet.

De fase tijdens
Dit is het moment van de waarheid. Reëler dan dit kan niet. Je kunt niet meer ontsnappen. Je staat op het podium en je weet dat het nu moet gebeuren! Drie, twee, een… precies wanneer je begint valt al je spanning weg. Al die tijd heb je jezelf voor niks gek gemaakt in de fase vooraf. Geen van de doemscenario’s komt uit en niets van wat je brein je had wijsgemaakt gebeurt. Is het dan echt zo makkelijk? Gaat het dan echt altijd zo? NEE! Het is precies hier dat je terugvalt op je VOORBEREIDING.

Je voelt dat je controle hebt, omdat je jezelf klaar hebt gemaakt voor dit moment. You are ready to ROCK. Sterker nog, doordat jij je zo goed hebt voorbereid gaat het beter dan je dacht en heb je het naar je zin! Je barst van de energie en bent superalert. Je staat dus echt te ROCKEN en voelt je ook echt een Rockster.

En dat is precies wat je nodig hebt, vooral wanneer je de anekdote van je vader wilt vertellen over netwerken en Mark Rutte. Want wat je ook vindt van Mark Rutte, als je op zijn niveau opereert ben je sowieso een Rockster. En dat was eigenlijk wel het leukste. Samen Rocken met Mark Rutte!

Door je goed voor te bereiden zijn alle doemscenario’s niet uitgekomen. Die waren gelukkig allemaal irreëel. Het enige wat reëel is, is dat je daar staat en dat je het heel goed doet.

De fase achteraf.
Nu heb jij je wekenlang druk gemaakt, je hebt je goed voorbereid in de fase vooraf en je hebt het in de fase tijdens het evenement heel goed gedaan. Dan volgt nu alleen nog de fase achteraf. En daarin voel jij je geweldig! Nog meer dan tijdens het Rocken met Rutte. Want achteraf slaat namelijk de rush toe. Je voelt je echt de bomb! Je kunt je achteraf ook niet meer voorstellen dat je zo zenuwachtig was een paar dagen terug. Doordat alles zo goed is gegaan voel je je opgelucht maar natuurlijk ook heel erg trots. Je was op je hoogste niveau aan het presteren, en je hebt ondanks je angst toch actie ondernomen. En het is precies dit moment dat je nooit meer moet vergeten: hoe je je achteraf voelt bij een uitdaging. Het maakt niet uit wat het is, al is het een toets, een sollicitatiegesprek, een wedstrijd of parachutespringen. Als je het verschil in deze fases ziet en je ze goed doorloopt, zal je met meer rust en plezier uitdagingen aangaan.

Laat je nooit remmen door je angsten. Er zijn zoveel mooie dingen in de wereld die wellicht in het begin eng lijken waardoor jij ze nooit zult doen. Dat is superzonde! Want hoe enger iets is, hoe groter de kick! Ik zeg altijd; als je weet dat iets leuk is en tegelijkertijd een beetje eng, dan moet je het doen!

Actie nemen ondanks je Angst! Nu weet je dat kunt doen.

Karim Hashem